تفاوت آب معدنی و آب آشامیدنی

تفاوت آب معدنی و آب آشامیدنی

آب معدنی چیست ؟

آب معدنی، آبي است که از محتواي املاح معدني خاص، عناصر کمياب و ديگر ترکيبات موجود در آن، مشخص مي گردد. آب های معدنی از منابع طبيعي مانند چشمه و نقاط حفاري شده از سفره هاي آب زير زميني با رعایت کليه اقدامات احتياطي براي جلوگيري از هرگونه آلودگي يا تأثيرات خارجي روي کيفيت آن، بدست مي آيد. آب چشمه‌ها بصورت طبیعی دارای نمک‌هایی هستند که هنگام عبور آب از سطح زمین در آب حل می شوند. مقدار این نمک‌ها در آب‌های معدنی به‌ بسیار بیشتر و حداقل به یک در هزار می‌رسد. بدلیل استخراخ آب معدنی از چشمه ها و سفره های زیرزمینی، ترکيبات آن در فصول مختلف سال از ثبات نسبي برخوردار است و در نزديکترين محل به سرچشمه آب، در محیطی کاملا بهداشتي بسته بندي مي شود.

ترکیبات آب معدنی

ترکیبات موجود در آب های معدنی عبارتند از: نمک‌های ید و ترکیبات آرسنیک و ترکیبات گوگرددار و مواد رادیواکتیو و ... که در آب معمولی وجود ندارند. از آنجائیکه ترکیبات قشر زمین در نقاط مختلف، متفاوت است، ترکیبات موجود در آب‌های معدنی هم فرق می‌کند. آب معدنی‌های طبیعی که از زمین خارج می‌شوند، از چندین لایه سنگ عبور می‌کنند و حاوی عناصر معدنی این سنگ‌ها هستند. باتوجه به منبع آب، بعضی از این مواد معدنی حل شده ممکن است برای سلامتی مفید یا مضر باشند.به همین دلیل آب های معدنی براساس منابع زیرزمینی آب ها، از لحاظ محتوا و کیفیت متفاوت است. هنگامی که آب معدنی‌ها در بطری عرضه می‌شوند، کیفیت آن ها دوباره بر اساس روش بسته‌بندی و نحوه ذخیره تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

آیا آب معدنی برای سلامتی مفید است؟

نوشیدن آب معدنی فواید بسیاری دارد که فواید موجود در آن بدلیل وجود مواد معدنی حل شده در آب و خواص درمانی این مواد می‌باشد. از آنجا که بدن ما می‌تواند مواد معدنی را به راحتی از آب جذب کند، با نوشیدن آب، مواد معدنی بیشتری بدست خواهید آورد. همچنین آب معدنی کمک می‌کند تا بدن هرگونه ماده‌ای که احتمالاً مضر است را سم‌زدایی کرده و از بدن خارج کند. در آب معدنی هیچ کالری وجود ندارد که باعث اضافه وزن شود. از طرفی عرق ما از آب تشکیل شده است و مقدار متفاوتی مواد معدنی حل شده از جمله : کلرید، سدیم، کلسیم، آهن، پتاسیم و غیره را به همراه دارد. هنگامی که عرق می‌کنیم، از حرارت بدن، آب بدن و الکترولیت‌هی موجود در آب خلاص می‌شویم. نوشیدن آب معدنی کمک می‌کند تا آنچه را که از دست داده‌اید دوباره جایگزین کنید و الکترولیت‌ها را در بدن متعادل کنید.
آب معدنی منبعی از کلسیم است و افرادی که از عدم تحمل لاکتوز رنج می‌برند، با نوشیدن آب معدنی بخشی از کلسیم مصرفی آنها تامین خواهد شد. ممکن است برای شما تعجب برانگیز باشد، اما بر اساس تحقیقات انجام شده، نوشیدن آب معدنی می‌تواند کلسترول بد را کاهش و کلسترول خوب را افزایش دهد. نوشیدن آب معدنی، انگیزه شما را برای آب نوشیدن بیشترخواهد کرد زیرا طعم آن بهتر از آب شیر است.
همچنین نوشیدن یک لیتر آب معدنی غنی از سیلیکون به صورت روزانه، باعث حذف آلومینیوم نوروتوکسین از بدنشده که می تواندد زوال شناختی در آلزایمر را کاهش دهد.
آب معدنی، حاوی مواد معدنی است که برای سلامتی مفید هستند. یکسری از این مواد معدنی در تمامی برندهای آب معدنی وجود دارند و تفاوت میزان این مواد معدنی موجب می‌شود هر نام تجاری طعم خاص خود را داشته باشد. که این مواد شامل :
• منیزیم: به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند، بدن و ماهیچه‌های شما را شل کرده و فشار خون را پایین می‌آورد.
• کلرید و بی کربنات‌ها: سیستم گوارش را متعادل می‌کنند.
• آهن: به رسیدن اکسیژن به سیستم خون کمک می‌کند.
• سولفات: بدن را پاکسازی و سم زدایی می‌کند.
• کلسیم: استخوان‌ها و دندان‌ها را تقویت می‌کند.
بطور کلی نوشیدن آب به بدن برای تجدید خون کمک می کند و این اتفاق هر ۱۵ روز یکبار رخ می‌دهد. بنابراین، اگر مقدار زیادی آب با کیفیت بهتر بنوشید، مواد سمی موجود در بدن از بین می‌رود و خون با ویژگی‌های بهتر دوباره فراهم می‌آید. جالب است بدانید افرادی که آب معدنی می نوشند نسبت به افرادی که آب معدنی نمی نوشند، مایعات بدن را با سرعت بیشتری از دست می‌دهند. این ویژگی به عملکرد قلبی عروقی بهتر تبدیل می‌شود. از این رو، در طول تمرین بدنی، بیشتر انرژی خواهید داشت و نیروی بدن سریع تر تجدید می‌شود. همچنین آب معدنی برای موها مفید است. بعد از شستشوی مو اگر مجددا موهای خود را با آب معدنی آبکشی کنید. این کار را به مدت دو هفته امتحان کنید، متوجه نتایج قابل توجهی خواهید شد. آب معدنی آب سخت را شستشو می‌دهد و سطح PH پوست سر و مو را متعادل می‌کند. می‌توانید موهای خود را با آب معدنی اسپری کنید و یا آب معدنی را با اسپری موی مورد علاقه خود ترکیب کنید سپس خشک کنید.

آب آشامیدنی چیست ؟

آب آشامیدنی به آب بهداشتی قابل خوردن و گوارایی که فاقد میکروب و آلودگی باشد و عوامل بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی در آن به میزان استاندارد باشد، گفته می شود. بطوریکه مصرف این آب برای انسان عوارض سوء و بیماری ایجاد نکند. با دیدن ظاهر و مزه آب نمی‌توانید، قابل آشامیدن بودن یا نبودن آب را تشخیص دهید. برای تشخیص سلامت آب، درجه بندی خاصی وجود دارد و آن درجه یک عدد به نام TDS است. که میزان املاح محلول در آب را نشان می‌دهد. استاندارد سازمان بهداشت جهانی برای درجه سختی آب قابل آشامیدن عدد زیر ۱۰۰ می‌باشد. اما جالب است بدانید میزان سختی آب‌های آشامیدنی لوله کشی شهری بالاتر از عدد ۲۰۰ است. در بسیاری از نقاط جهان، دسترسی راحت و ارزان به آب آشامیدنی وجود ندارد. در این مناطق بیشتر افراد از آب‌هایی استفاده می‌کنند که یا دارای میکروب و آلودگی هستند که بدلیل داشتن املاح و ذرات بیش از اندازه، در طولانی مدت برای بدن خطرآفرین هستند. بطورکلی هر آب شیرینی جزو دسته آب‌های آشامیدنی محسوب نمی‌شود و قابل خوردن نیست.

آب آشامیدنی سالم باید ۳ ویژگی زیر را داشته باشد:

• آلوده به میکروب‌ها و ویروس‌های بیماری‌زا نباشد.
• مواد سمی و مسموم داخل آب نباشد.
• مواد معدنی و آلی موجود در آب برای بدن انسان مضر نباشد.
• آب مناسب آشامیدن نباید دارای هیچ گونه طعم و مزه ای باشد، اما متاسفانه وجود املاحی مانند آهن، منگنز، نمک، کربنات و … باعث بروز طعم و بوی نامطبوعی در آب می‌شوند. از طرفی نوشیدن آب بسیار سرد برای بدن مضراتی به دنبال دارد. و برعکس، آب بسیار گرم نیز گوارا نیست و مناسب نمی‌باشد. بهترین دمای آب برای آشامیدنی شیرین بین 8-12 درجه سانتیگراد می‌باشد.
• آب آشامیدنی سالم و بی رنگ است ولی در عمق زیاد باید به رنگ آبی زلال باشد و اگر آّب دارای نمک های آهن باشد رنگ آن رو به قرمزی و اگر دارای نمک های منگنز باشد رنگ آن قهوه ای متمایل به سیاه می‌شود. زردی آب نشانه وجود ترکیبات گیاهی و اسیدهای آلی یا وجود خاک رس می‌باشد. همچنین سبزی آب به دلیل گیاهانی مانند جلبک ها می‌باشد.
• مواد معلق و املاح زیاد در آب باعث ایجاد کدورت و رشد باکتری ها می‌شود. کلر برای از بین بردن این کدورت و گندزدایی آن ها نقش بِسزایی دارد..
• آبی که برای آشامیدن است باید بدون بو باشد. هرچند برخی مواد باعث ایجاد بو در آب می‌شوند. گاهی اگر از مقدار زیادی کلر استفاده شود، آب بو میگیرد. از طرفی دیگر گاهی به دلیل آلودگی های صنعتی و افزایش فعالیت بیولوژیکی می‌باشد.
• اگر سختی آب کم شود، آب بی‌مزه می‌شود. اگر آب شور باشد نشان دهنده افزایش نمک در آب می‌باشد. اگر آب آشامیدنی تلخ باشد نشان دهنده ی ترکیبات منیزیم است. اگر آب قلیایی باشد مزه ی صابون و اگر آب اسیدی باشد مزه ترشی میگیرد. آهن و آلومینیوم هم آب را گس می‌نمایند.

منابع آب آشامیدنی کدام اند؟

• منابع آب های سطحی: همان آب هایی هستند که از باران، دریاچه ها و رودخانه ها، قنات ها و سدها جهت آب مناسب آشامیدنی و مصارف دیگر جمع آوری و نگهداری و بهره برداری می‌شوند. آب باران در طول رسیدن به سطح زمین با خودش گازهایی مانند اکسیژن و … را به همراه می‌آورد و به علت تماس با گرد و غبار و ذرات معلق در هوا همیشه مقادیر زیادی ناخالصی دارد. آب رودخانه‌ها از زمان های قدیم یکی از مهم ترین منابع برای تامین آب سالم مردم بوده است. به طور مثال در آلمان و آمریکا نیز بخش مهمی از آب مصرفی مردم از رودخانه ها تامین می‌شود. البته از تصفیه آب رودخانه ها نباید غافل شد.

منابع آلوده کننده آب کدامند؟

• فاضلاب های شهری و خانگی
• فاضلاب های صنعتی
• فاضلاب های کشاورزی

تفاوت آب معدنی با آب آشامیدنی در چیست ؟

​​