آب معدنی آبی است که نسبت به آب معمولی از نظر میزان مواد معدنی، نوع مواد معدنی و گاز و همچنین درجه حرارت تفاوت داشته باشد.
چشمه آب معدنی در دامنه کوههای سبلان، ایران
آبهای معدنی، از چشمه‌های طبیعی یا چشمه‌هایی که مصنوعی ایجاد کرده‌اند، جریان دارند و آنها را در همان سرچشمه در ظرف مخصوصی پر میکنند و برای مصرف حمل می‌نمایند. آب چشمه‌ها به‌طور کلی دارای نمک‌هایی هستند که در موقع عبور آب از سطح زمین در آن حل شده باشد. مقدار این نمک‌ها در آبهای معدنی به مراتب زیادتر و حداقل به یک در هزار می‌رسد.
ترکیبات آب معدنی
در آب معدنی ترکیباتی مانند: نمک‌های ید و ترکیبات آرسنیک و ترکیبات گوگرددار و مواد رادیواکتیو و نظیر آنها وجود دارد که در آب معمولی نیست. از آنجائی که ترکیبات قشر زمین در نقاط مختلف، متفاوت می‌باشد، ترکیبات آبهای معدنی هم فرق میکند. میزان مواد معدنی موجود در آب معدنی سهیم شو مطابق با استانداردهای جهانی موجود می باشد.
طبقه‌بندی آبهای معدنی
آبهای معدنی را از روی میزان ترکیبات موجود در آن طبقه‌بندی میکنند:
- آب معدنی اسیدی: این آب‌ها باید لااقل در یک لیتر، یک گرم انیدرید کربنیک طبیعی آزاد محلول داشته باشد.
- آب معدنی سولفات سدیم‌دار: آب این چشمه‌ها دارای سولفات سدیم و همچنین کلرور سدیم و بی‌کربنات سدیم می‌باشند.
- آب چشمه‌های تلخ: مهم‌ترین ماده شیمیایی که در آب این چشمه‌ها موجود است و موجب تلخی مزه آنها می‌گردد، سولفات منیزیم می‌باشد، اما علاوه بر سولفات منیزیم، اکثراً سولفات سدیم و کلرور سدیم هم در آنها وجود دارد.
- چشمه‌های کلرور سدیم: در آب این چشمه‌ها بیش از یک گرم املاح در لیتر موجود است و بیشتر این املاح نیز کلرور سدیم می‌باشد.
- آب آهن‌دار : آب‌هایی که در یک لیتر آب آنها بیش از ده میلی گرم آهن به حالت محلول موجود باشد، از آنجایی که آبهای آهنی زود تجزیه و آهن آنها ته‌نشین می‌شود، معمولاً در همان سرچشمه آن را می‌آشامند.
- آب گوگردی: این آب‌ها دارای هیدروژن سولفوره آزاد یا هیدروسولفور یا هر دوی این‌ها می‌باشند (بوی هیدروژن سولفوره، شبیه بوی تخم مرغ گندیده است.(
- آب آهک‌دار: این آب‌ها دارای نمک‌هایی هستند که قسمت اعظم آنها کربنات اسید کلسیم و کربنات اسید منیزیم و گچ و انیدرید کربنیک می‌باشد.
- چشمه‌های آرسنیک‌دار: این چشمه‌ها دارای مقدار جزئی آرسنیک هستند که بعلت کمی مقدار اثر کشندگی ندارد.
- آبهای یددار
استفاده از آبهای معدنی، تاریخی بسیار کهن دارد ولی استفاده علمی از آب‌ها پس از شناخت اثرات درمانی آنها در قرن اخیر تحقق یافته‌است. آبهای معدنی به روی بدن انسان یا مخصوصاً نواحی ویژه‌ای از بدن دارای اثراتی می‌باشد که این اثرات در هنگام مصرف مستقیم از آب چشمه (یعنی اولین نقطه‌ای که آب معدنی ظاهر می‌شود) شدیدتر می‌باشد. کیفیت مواد معدنی موجود در آب معدنی سهیم شو متضمن تاثیر درمانی آن می باشد.
آبهای معدنی که در نقاط مختلف وجود دارد هر کدام اثر ویژه مربوط به همان آب را دارد زیرا ترکیبات هر آب معدنی ویژه همان منطقه است:
- انیدرید کربنیک محلول در آب اسیدی موجب تسریع حرکت دودی‌شکل روده می‌گردد و مقدار عصاره‌هایی که در روده ریخته می‌شود را زیادتر میکند. در نتیجه، هضم غذا تسریع می‌شود. همچنین موجب زیاد شدن اسید کلریدریکی که در معده تولید می‌شود، می‌گردد و اثر اشتهاآور دارد. آبهای قلیایی نیز فعالیت معده را زیاد میکنند و اسید معده را از بین می‌برند و در معالجه درد مفاصل مؤثرند.
- آبهای تلخ اثرات خوبی در برطرف کردن یبوست و چاقی دارند. آشامیدن آب این چشمه‌ها برای اشخاص ضعیف و کم خون و مسلول و نظیر این‌ها خوب نیست.
- آبهای آهن‌دار برای درمان کم خونی بسیار مفید می‌باشد.
- آبهای گوگردی در درمان روماتیسم و امراض جلدی و مسمومیتهای فلزی تجویز می‌شود.
- آشامیدن آب این چشمه‌های آرسنیک‌دار برای رفع کم خونی و ضعف ناشی از کمی غذا و غیره مفید است.
- آب چشمه‌های یددار را بیشتر برای آشامیدن و نه حمام گرفتن مصرف میکنند و ید موجود در آنها، هم دستگاه گوارش و هم غدد گلو را تحریک به کار و ترشح میکند.
- آبهای آهک‌دار در درمان نارسایی کلیه و درمان ناراحتی اعصاب و درمان اگزمای پوست و غیره توصیه شده‌اند.
- اشخاصی که مبتلا به سوء هاضمه یا چاقی زیاد هستند یا دستگاه تنفسی آنها خوب کار نکند، بر اثر آشامیدن آب چشمه‌های کلرور سدیم بهتر می‌شوند.
- آبهای رادیو اکتیو موجب فعالیت و ترمیم سلول و بافت‌های بدن شده، باعث ازدیاد کلسیم‌سازی گشته و می‌تواند رگ‌های خونی بدن را گشاد نموده، مدّر باشد و آرام بخش و باکتری کش
آب آشامیدنی چیست ؟
آبِ نوشیدنی یا آبِ خوردن یا آبِ آشامیدنی به انگلیسی : Drinking water آب گوارایی است که عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آن در حد استانداردهای تأیید شده باشد و مصرف آنچه در کوتاه‌مدت و چه در درازمدت عارضه سوئی را در بدن انسان ایجاد نکند .این تعریف با آیین‌نامه بهداشت محیط که در سال ۱۳۷۱ به تصویب هیئت وزیران جمهوری اسلامی ایران رسیده‌است، مطابقت دارد.
نگاه کلی به تاریخچه مصرف آب معدنی در ایران و جهان
مبحث دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی و گوارا جزء مقولات مهم برای مردم و دولتها در سراسر دنیا است ، از زمان باستان و حدود 3000 سال قبل جمعیت کره زمین به اندازه ای بود که آلودگی های تولید شده توسط بشر به مقدار ناچیز وارد طبیعت میگشت و در اکوسیستم با سرعت طبیعی مجددا تسویه و پاکسازی میشد. منابع آب شیرین سطح زمین و رودخانه ها و چشمه ها عاری از ناخالصی و آلودگی بودند، با پایان آن دوران و با رشد تساعدی جمعیت تا زمان صدر اسلام نیز به جز معدود مناطقی که طبیعتی خشک و یا جزیره ای داشتند اکثر جمعیت کره زمین به آب سالم دسترسی نسبتا مناسبی داشتند، بطوریکه حتی شهرنشینی های کشف شده در ایران باستان نیز از وجود سیستم های پیشرفته انتقال زیر زمینی آب بهره مند بودند که خود نشاندهنده اهمیت مقوله آب سالم و تلاش بشر برای انتقال آن بود، باشروع شهر نشینی در اروپا و آسیا و افزایش تصاعدی جمعیت کره زمین در 1000 سال اخیر سرعت تولید آلودگی توسط بشر از سرعت ترمیم و پاکسازی و بازیافت طبیعی کره زمین به آرامی درحال پیشی گرفتن بود و تمرکز انسانها در شهرها و روستاها موجب دستبرد آنها به منابع آب یک منطقه کوچک جغرافیایی موجب برداشت بیش از حد توان طبیعی زمین گردید و همچنین شیوع انواع بیماری ها و انتقال سریع آلودگی ها در جوامع اولیه انسانی اهمیت دسترسی به آب سالم را دوچندان نمود.
با شروع انقلاب صعنتی در اروپا و بهره مندی بشر از سوخت های فسیلی جهت تولید انرژی و ایجاد رفاه و ثروت و کسب کارهای صنعتی بزرگ میزان رشد جمعیت و به نسبت آن ورود آلودگی های مختلف به طبیعت نیز بطور بی سابقه ای افزایش پیدا کرد. در کشور ایران نیز اوضاع دسترسی به آب پس از انقلاب صنعتی بهتر از سایر کشورهای دیگر نبود و به جز در معدود اقلیم های مرطوب و بکر شمال ایران و رشته کوههای زاگرس ، شهرهایی مانند تهران امروزی ، جنوب ایران ، و مناطق مرکزی و بخصوص شهرهای بزرگ از وضعیت خوبی برخوردار نبودند، بطوری که عدم نظارت روی منابع تامین کننده آب شرب مردم موجب انتقال بیماری هایی مانند وبا و کشته شدن متعدد مردمان در دوره های مختلفی در تاریخ ایران گردید. وجود آبخوری ها و قنات ها نیز کم کم به خودی خود به نوعی تهدید علیه سلامت جامعه تبدیل شدند بطوری که هم اکنون در اکثر شهرهای بزرگ ایران و کشورهای پیشرفته دنیا بطورکامل منسوخ گردیده اند.
در اواخر دهه 60 اولین کارخانه بسته بندی آب معدنی طبیعی ایران با نام تجاری آمولو در جاده هراز شروع به فعالیت و بسته بندی آب از منشا به داخل بطری های شیشه ای نمود، با پیشرفت صنعت بسته بندی در اروپا نیز اولین سری ماشین های بسته بندی آب در بطری های پلاستیکی پت توسط شرکت آبهای معدنی دماوند در اوایل دهه 70 خریداری شدند و عملا تولید با تیراژ بالا آب معدنی توسط شرکت دماوند آغاز گشت. اکنون پس از گذشت قریب به 25 سال تعداد شرکت های تصفیه و بسته بندی کننده آب در ایران به بیش از 200 عدد رسیده و روز به روز حجم بازار مصرف این محصول با آگاهی مردم از مضرات مصرف آب ناسالم ، رشد میکند که گزارشات متعدد وجود آلودگی در آب لوله کشی شهری و عدم تعادل املاح آن ، خود از دلایل این امر است. صنعت آب آشامیدنی در سایر کشورهای جهان از جمله آمریکا نیز شرایط مشابهی دارد و باتفاوت اینکه در اکثر کشورهای توسعه یافته استفاده مردم از آب بسته بندی شده از ایران بالاتر است، اکثریت مردم کشور ایران همچنان از آب لوله کشی شهری همزمان برای شرب، نظافت و آبیاری و... استفاده میکنند که البته مشکلات این پدیده هم برای مردم و هم برای دولت کاملا قابل لمس بوده و خوشبختانه افزایش رشد سالیانه مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده و بسته بندی شده حاکی از حرکت جامعه درمسیر صحیح است.
فرق آب معدنی با آب آشامیدنی
نحوه تولید آب معدنی
شرکت های آب معدنی
سابقه شرکت های آب معدنی
آدرس و شماره تماس کارخانجات آب معدنی
قیمت آب معدنی ها
از کجا آب معدنی بخریم ؟
